Iz zapadne Europe prijeti nova pošast, naređen pojačan granični nadzor zbog 'majmunskih boginja'

Ministarstvo zdravlja Srbije formiralo je i posebnu Radnu grupu za praćenje i kontrolu ove bolesti, piše Blic .

"Formirana je posebna Radna grupa za praćenje i kontrolu majmunskih boginja, a srpsko Ministarstvo zdravlja, Institut za javno zdravlje Batut, Sanitarna inspekcija i druge zdravstvene ustanove sprovest će sve neophodne mjere nadzora i prevencije s ciljem sprečavanja pojave ove bolesti u Srbiji", navedeno je u priopćenju.

Inače, za ovu virusnu bolest trenutno ne postoji cjepivo, a slučajevi 'majmunskih boginja' do sada su potvrđeni u Velikoj Britaniji.

Virus majmunskih boginja je strukturom sličan virusu velikih boginja, a uzrokuje sličnu, ali blažu bolest.

Virus majmunskih boginja, kao i virus velikih boginja, pripada skupini ortomiksovirusa. Iako nije poznat rezervoar majmunskih boginja, virus je endemičan kod glodavaca i majmuna u prašumama Afrike, pogotovo u zapadnoj i središnjoj Africi. Bolest se u ljudi u Africi pojavljuje sporadično, a ponekad i u epidemijama. Virus se najvjerojatnije prenosi sa životinja na čovjeka preko rana ili sluznica. Prijenos s čovjeka na čovjeka, s udjelom od 8–9 posto, nije čest. Većinom obolijevaju djeca. Osobe koje su primile cjepivo protiv velikih boginja imaju manji rizik za stjecanje infekcije. U Africi mortalitet iznosi 4 do 22 posto.

Klinički, majmunske boginje nalikuju velikim boginjama, no kožne promjene češće izbijaju u jednom mahu, a češće se nalazi i limfadenopatija. Razlikovanje majmunskih boginja od velikih boginja i varičele na temelju kliničke slike ponekad nije moguće. Dijagnoza se postavlja na temelju stanične kulture, PCR–a, imunohistokemije ili elektronskom mikroskopijom, ovisno o tome koja je metoda dostupna. Liječenje je suportivno. Majmunske boginja treba prijaviti javnozdravstvenoj službi.